ஒழுக்கம் - Ozhukkam
ஒழுக்கு, s. (ஒழுகு) conduct, manners, நடை; 2. good conduct, virtue, morality, நன்னடக்கை; 3. prescribed rules or conduct, முறைமை; 4. height, elevation. eminence, greatness, உயர்ச்சி; 5. caste, tribe, குலம்; 6. way, வழி.
ஒழுக்கமாயிருக்க, to be well-behaved, modest. நல்லொழுக்கம், ஒழுக்கவணக்கம், good manners, modesty, virtuous life. தீயொழுக்கம், bad menners, wicked life.
சாதி - Saathi
s. ஜாதி, s. sex, tribe, caste, குலம்; 2. kind, class, இனம்; 3. race, family, குடும்பம்; 4. high caste, best sort or kind, மேற்சாதி; 5. nut-meg tree, சாதி மரம்; 6. a group, a multitude; 7. (logic.) a futile answer.
சாதிகுலம், high caste; 2. caste, tribe. சாதிகெட்டவன், one who has lost his caste; 2. one of low caste. சாதிக்கட்டு, caste rules. சாதிக்கலப்பு, mixed caste. சாதிக்கலாபம், caste disturbance. சாதிக்காய், nut-meg. சாதிக்குதிரை, a horse of fine breed. சாதிக்குப் புறம்பாக்க, to turn out of caste. சாதிக்கோழி, poultry of the better breed. சாதிசண்டாளன், one born of a Brahmin mother and a Sudra father; 2. one of a low caste. சாதிச் சரக்கு, a superior kind of merchandise. சாதித்தலைவன், the chief or headman of a caste. சாதிபேதம், -வித்தியாசம், -வேற்றுமை, caste distinctions, different castes, kinds of sorts. சாதிப்பத்திரி, சாதிப்பூ, mace. சாதிப்பிரஷ்டன், an out-caste. சாதிமணி, a genuine gem. சாதிமல்லிகை, Italian jasmine of an excellent kind. சாதிமானம், sympathy or fellow-feeling in a tribe. சாதிமான், one of a superior caste. சாதிமுறை, -முறைமை, the laws, rules and usages of a caste. சாதியாசாரம், the manners and customs of a caste. சாதியார், சாதிசனம், people of the same caste. சாதியைவிட, to lose or break caste. சாதிவிருத்தி, the hereditary profession of a caste. சாதிவெள்ளைக்காரன், a pure European. அந்நியசாதி, அன்னியசாதி, foreigners, low-castes. ஆண்சாதி, பெண்சாதி, both the sexes. ஈனசாதி, degraded caste. தீண்டாச்சாதி, degraded low caste not to be touched. பலபட்டடைச்சாதி, mixed caste. புறச்சாதியார், the gentile nations, out-caste people. மிருகசாதி, the brute creation; 2. stupid people. மேற்சாதி, high caste. விச்சாதி, mixed caste.
ஆபத்து - Aabathu
s. straits, calamity, distress, உபத்திரவம்; 2. agony, வியாகுலம்.
ஆபத்துப்பட, to be in straits. ஆபத்து சம்பத்து, adversity and prosperity. "ஆபத்துக்குத் தோஷமில்லை" "Necessity dispenses with decorum" (Proverb.) ஆபத்பாந்தவன், God, the helper in times of trouble. ஆபத்துக்குறி, alarm-signal.
From Digital DictionariesMore
